Zawód psychoterapeuta

Psychoterapeuci udzielają pomocy i prowadzą leczenie metodami psychoterapeutycznymi osób korzystających z opieki zdrowotnej, które wykazują różny stopień zaburzeń psychicznych, psychospołecznych i psychosomatycznych oraz czynników patogenicznych. Promują rozwój osobisty i dobrostan oraz udzielają porad dotyczących poprawy relacji, możliwości i technik rozwiązywania problemów. Stosują naukowe metody psychoterapeutyczne, takie jak terapia behawioralna, analiza egzystencjalna i logoterapia, psychoanaliza lub systemowa terapia rodzin, żeby pokierować pacjentów w rozwoju i pomóc im znaleźć odpowiednie rozwiązania problemów. Psychoterapeuci nie muszą mieć stopni naukowych z psychologii ani kwalifikacji medycznych z psychiatrii. Jest to zawód niezależny od psychologii, psychiatrii i doradztwa.

Chcesz dowiedzieć się, jaki rodzaj kariery i jakie zawody najbardziej Ci odpowiadają? Skorzystaj z naszego bezpłatnego testu kariery w oparciu o kod Hollanda i przekonaj się.

Typ osobowości

• Społeczny / Badawczy
• Badawczy / Przedsiębiorczy
• Badawczy / Społeczny

Wiedza

• Teorie osobowości

  Teoretyczne koncepcje osobowości, takie jak teoria psychodynamiczna, teoria humanistyczna lub behawioryzm.

• Diagnostyka psychologiczna

  Psychologiczne strategie, metody i techniki diagnostyczne dotyczące doświadczeń i zachowań związanych ze zdrowiem, a także zaburzeń psychicznych

• Psychosomatyka

  Interdyscyplinarna specjalizacja medyczna zajmująca się związkiem między postawami społecznymi, psychologicznymi i behawioralnymi a ich wpływem na procesy ludzkie.

• Historia problemów psychoterapeutycznych pacjenta

  Dokumentacja dotycząca wcześniejszych problemów lub zaburzeń psychoterapeutycznych pacjenta.

• Zaburzenia wpływające na samoświadomość

  Proces świadomości związany z różnymi zaburzeniami i schorzeniami oraz jego manifestacja i możliwości leczenia.

• Psychologia

  Ludzkie zachowania z indywidualnymi różnicami w zakresie umiejętności, osobowości, zainteresowań, uczenia się i motywacji.

• Metodologia badań naukowych

  Metodologia teoretyczna stosowana w badaniach naukowych, polegająca na przeprowadzaniu badań podstawowych, konstruowaniu hipotezy, testowaniu jej, analizowaniu danych i wyciąganiu wniosków.

• Zaburzenia psychiczne

  Właściwości, przyczyny i leczenie zaburzeń psychicznych.

• Interwencje o charakterze psychospołecznym

  Rodzaje działań wspierających i interwencji, które mogą przyczynić się do ograniczenia stresujących zdarzeń, objawów lub ryzyka oraz poprawić jakość życia.

• Psychopatologia

  Kryteria diagnostyki psychiatrycznej, stosowanie systemu klasyfikacji chorób oraz teorie psychopatologii. Wskaźniki zaburzeń czynnościowych i organicznych oraz rodzaje leków psychofarmakologicznych.

• Zasady etyki zawodowej osób zatrudnionych w służbie zdrowia

  Standardy moralne i procedury, kwestie etyczne i obowiązki związane z zawodami w zakresie opieki zdrowotnej, takie jak poszanowanie godności ludzkiej, samostanowienie, świadoma zgoda i poufność pacjenta.

• Teorie rozwoju osobowości

  Teorie dotyczące zdrowego i psychopatologicznego rozwoju osobowości.

• Psychiatria

  Psychiatria jest specjalnością medyczną, o której mowa w dyrektywie 2005/36/WE.

• Warunki prowadzenia praktyki zawodowej w dziedzinie psychoterapii

  Praktyki i regulacje instytucjonalne, prawne i psychospołeczne związane z praktyką psychoterapii.

• Nadzór nad osobami

  Czynność polegająca na kierowaniu osobą lub grupą osób w zakresie pewnego działania.

• Psychofarmakologia

  Świadomość różnych skutków, jakie leki wywierają na zachowanie, nastrój i sposób myślenia pacjenta lub klienta.

• Teorie psychologiczne

  Historyczny rozwój poradnictwa i teorii psychologicznych, a także perspektywy, zastosowania oraz strategie wywiadu i poradnictwa.

• Terapia w zakładach opieki zdrowotnej

  Zasady, metody i procedury diagnozowania, leczenia oraz rehabilitacji dysfunkcji fizycznych i umysłowych.

• Ewolucja kierunków psychoterapii

  Kalendarium szkół psychoterapeutycznych dotyczące praktyki, ich ogólny opis, cechy charakterystyczne i dziedziny zastosowania.

Umiejętności

• Zajmować się kwestiami psychosomatycznymi

  Zajmować się problemami ciała i umysłu, takimi jak spektrum ludzkiej seksualności i dolegliwości psychosomatyczne.

• Stosować techniki służące zwiększeniu motywacji pacjentów

  Zachęcanie pacjentów do zmiany i propagowania przekonania, że terapia może przynieść im pomoc, stosując w tym celu techniki i procedury dotyczące podnoszenia poziomu zaangażowania.

• Korzystać z kompetencji klinicznych w zależności od kontekstu

  Stosowanie oceny zawodowej i opartej na dowodach, ustalanie celów, realizacja interwencji i ocen klientów, przy uwzględnieniu historycznej i kontekstowej historii klientów, w ramach zakresu praktyki własnej.

• Nawiązywać stosunki terapeutyczne bazujące na współpracy

  Rozwijanie wzajemnych, opartych na współpracy relacji terapeutycznych w zakresie leczenia, wspierania i uzyskiwania zaufania oraz współpracy ze strony użytkowników opieki zdrowotnej.

• Zapobiegać nawrotom

  Pomagać pacjentowi lub klientowi w identyfikacji i przewidywaniu sytuacji wysokiego ryzyka lub zewnętrznych i wewnętrznych zdarzeń o charakterze wyzwalającym. Wspierać ich w opracowywaniu lepszych strategii radzenia sobie z problemami i planów awaryjnych w przypadku przyszłych trudności.

• Omawiać kwestie związane z zakończeniem interwencji terapeutycznej

  Określenie ewentualnego punktu końcowego interwencji terapeutycznej z pacjentem, zgodnie z ich pierwotnymi celami.

• Rejestrować wyniki psychoterapii

  Śledzić i rejestrować proces i wyniki procesu psychoterapii.

• Zarządzać danymi osób korzystających z opieki zdrowotnej

  Prowadzić dokładną ewidencję klientów, przestrzegając przy tym wymogów prawnych oraz norm zawodowych i etycznych, aby ułatwić zarządzanie klientami, zapewniając poufność wszystkich danych klientów (w tym danych w formie ustnej, pisemnej i elektronicznej).

• Identyfikować problemy związane ze zdrowiem psychicznym

  Rozpoznawać i krytycznie oceniać wszelkie kwestie związane ze zdrowiem i chorobami psychicznymi.

• Przeprowadzać sesje terapeutyczne

  Praca podczas sesji z udziałem osób indywidualnych lub grup w celu przeprowadzenia leczenia w kontrolowanym środowisku.

• Przestrzegać przepisów regulujących kwestie związane z opieką zdrowotną

  Przestrzeganie przepisów regionalnych i krajowych dotyczących pracy i ich stosowanie w praktyce.

• Przestrzegać wytycznych organizacyjnych

  Przestrzeganie norm i wytycznych organizacyjnych lub administracyjnych. Zrozumienie motywów organizacji i wspólnych porozumień oraz działanie zgodnie z nimi.

• Stosować techniki oceny klinicznej

  Stosować techniki wnioskowania klinicznego i oceny klinicznej, stosując szereg odpowiednich technik oceny, takich jak ocena stanu psychicznego, diagnoza, dynamiczne formułowanie i planowanie potencjalnego leczenia.

• Zarządzać relacjami psychoterapeutycznymi

  Nawiązywanie, zarządzanie i utrzymywanie relacji terapeutycznych między psychoterapeutą a pacjentem i klientem w sposób bezpieczny, pełen szacunku i skuteczny. Nawiązanie współpracy i samoświadomość w tych stosunkach. Upewnić się, że pacjent ma świadomość, że jego zainteresowania są priorytetem i zarządzać kontaktem poza sesją.

• Doradzać w kwestii wyrażania świadomej zgody przez osoby korzystające z opieki zdrowotnej

  Zapewniać, aby pacjenci/klienci byli w pełni poinformowani o rodzajach ryzyka i korzyściach związanych z proponowanym leczeniem, dzięki czemu mogą wyrazić świadomą zgodę; w ten sposób angażuje się pacjentów/klientów w proces opieki i leczenia.

• Podejmować odpowiedzialność za własne działania

  Przyjmować odpowiedzialność za własną działalność zawodową oraz uznanie zakresu ograniczeń własnych praktyki i kompetencji.

• Pracować z osobami korzystającymi z opieki zdrowotnej, które przyjmują leki

  Współpracować z użytkownikami opieki zdrowotnej, którzy używają przepisanych leków i innych leków.

• Komunikować się skutecznie w kwestii opieki zdrowotnej

  Skutecznie komunikować się z pacjentami, rodzinami i innymi opiekunami, pracownikami służby zdrowia i partnerami społecznymi.

• Promować edukację psychospołeczną

  Objaśniać problemy ze zdrowiem psychicznym w prosty i zrozumiały sposób, pomagać w depatologizacji i destygmatyzacji powszechnych stereotypów w zakresie zdrowia psychicznego oraz potępiać szkodliwe lub dyskryminacyjne zachowania, systemy, instytucje, praktyki i postawy, które są wyraźnie separatystyczne, będące nadużyciem lub szkodliwe dla zdrowia psychicznego lub włączenia społecznego.

• Zapewniać otoczenie psychoterapeutyczne

  Tworzyć i utrzymywać odpowiednie środowisko dla psychoterapii, upewniając się, że przestrzeń jest bezpieczna, przyjazna, zgodna z etosem psychoterapii i że w miarę możliwości zaspokaja potrzeby pacjentów.

• Pracować w wielokulturowym środowisku opieki zdrowotnej

  Współdziałać, nawiązywać kontakty i komunikować się z osobami pochodzącymi z różnych kultur podczas pracy w środowisku związanym z opieką zdrowotną.

• Podejmować decyzje w kwestii podejścia psychoterapeutycznego

  Dokonywać świadomego wyboru, jakiego rodzaju psychoterapeutyczna interwencja może mieć zastosowanie w przypadku pracy z pacjentami, zgodnie z ich potrzebami.

• Opracowywać zindywidualizowany model terapii

  Opracować zindywidualizowany plan leczenia we współpracy z osobą, starając się dopasować do jej potrzeb, sytuacji i celów leczenia, aby zmaksymalizować prawdopodobieństwo korzyści terapeutycznej; biorąc pod uwagę wszelkie możliwe bariery osobiste, społeczne i systemowe, które mogłyby osłabić leczenie.

• Reagować na skrajne emocje osób korzystających z opieki zdrowotnej

  Reagować odpowiednio w przypadku hipermanii, paniki, skrajnego przygnębienia oraz skłonności do agresji, przemocy lub samobójstwa osoby korzystającej z opieki zdrowotnej, po odpowiednim szkoleniu w przypadku pracy w środowisku, w którym pacjenci regularnie ulegają skrajnym emocjom.

• Wchodzić w interakcję z osobami korzystającymi z opieki zdrowotnej

  Komunikować się z klientami i ich opiekunem, za jego zgodą, w celu informowania ich o postępach klientów i pacjentów oraz przy zachowaniu poufności.

• Oceniać praktyki w zakresie fizjoterapii

  Przyjmować krytyczne podejście do istniejących modeli psychoterapii i ich stosowania w przypadku poszczególnych klientów.

• Oceniać własną działalność zawodową

  Rutynowo oceniać własną działalność zawodową, krytycznie oceniając i monitorując metody i wyniki praktyki w spójny i właściwy sposób, znając odpowiednie metody i wykorzystując informacje zwrotne od kierowników, przełożonych, innych pracowników oraz pacjentów/klientów w celu adekwatnego skorygowania sposobu wykonywania zawodu.

• Zarządzać osobistym rozwojem zawodowym

  Ponoszenie odpowiedzialności za uczenie się przez całe życie i ustawiczne doskonalenie zawodowe. Angażowanie się w uczenie w celu wspierania i aktualizowania kompetencji zawodowych. Określenie priorytetowych obszarów rozwoju zawodowego w oparciu o własne praktyki i kontakty z partnerami i zainteresowanymi stronami.

• Opracowywać strategie leczenia chorób stanowiących zagrożenie dla zdrowia człowieka

  Określać możliwe protokoły leczenia chorób stanowiących zagrożenie dla zdrowia człowieka w danej społeczności, w przypadkach takich jak choroby zakaźne o znacznych konsekwencjach na poziomie globalnym.

• Zachęcać osoby korzystające z opieki zdrowotnej do samodzielnego monitorowania swojego stanu

  Zachęcać osoby korzystające z opieki zdrowotnej do angażowania się w samodzielne monitorowanie swojego stanu zdrowia poprzez ocenę swojej sytuacji i swojego rozwoju. Pomagać osobom korzystającym z opieki zdrowotnej w rozwijaniu samokrytyki i samooceny w odniesieniu do własnego zachowania, działań, relacji i samoświadomości.

• Zapewniać bezpieczeństwo osób korzystających z opieki zdrowotnej

  Dbać, aby osoby korzystające z opieki zdrowotnej były traktowane w sposób profesjonalny, skuteczny i bezpieczny, dostosowując techniki i procedury zgodnie z potrzebami danej osoby, jej umiejętnościami lub warunkami.

• Stosować zabiegi psychoterapeutyczne

  Stosować zabiegi psychoterapeutyczne dopasowane do różnych etapów leczenia.

• Słuchać aktywnie

  Zwracanie uwagi na wypowiedzi innych osób, cierpliwe wysłuchiwanie zgłaszanych uwag, zadawanie odpowiednich pytań i nieprzerywanie w nieodpowiedniej chwili; umiejętność uważnego słuchania potrzeb klientów, pasażerów, użytkowników usług lub innych osób i zapewnienie odpowiednich rozwiązań.

• Opracowywać koncepcje potrzeb osoby korzystającej z opieki zdrowotnej

  Poznawać potrzeby osoby korzystającej z opieki zdrowotnej, analizować przypadki oraz opracowywać możliwe rozwiązania i stosowne metody leczenia.

• Monitorować postępy terapeutyczne

  Monitorowanie postępów terapeutycznych i zmiana sposobu leczenia w zależności od stanu pacjenta.

• Nawiązywać relacje psychoterapeutyczne

  Nawiązywać relacje psychoterapeutyczne, dbając o zaspokojenie potrzeb pacjenta.

• Wykazywać się empatią w stosunku do osoby korzystającej z opieki zdrowotnej

  Wykazywać zrozumienie objawów, trudności i zachowań klientów i pacjentów. Wykazywać empatię w ich sprawach; pokazywać szacunek i wzmacniać autonomię, samoocenę i niezależność chorych. Dawać wyraz trosce o ich dobrostan, uwzględniając w kontaktach z nimi osobiste granice, wrażliwość, różnice kulturowe i preferencje klienta oraz pacjenta.

• Zajmować się pacjentami po traumie

  Oceniać kompetencje, potrzeby i ograniczenia osób poszkodowanych w związku z traumą, w stosownych przypadkach kierując pacjentów do specjalistycznych ośrodków świadczących usługi dla osób dotkniętych traumą.

• Reagować na zmiany w sektorze opieki zdrowotnej

  Radzić sobie z presją i odpowiednio reagować na nieoczekiwane i szybko zmieniające się sytuacje w służbie zdrowia.

• Zajmować się wzorcami zachowań psychologicznych

  Pracować z wzorcami zachowań psychicznych pacjenta lub klienta, które mogą znajdować się poza ich świadomością, takimi jak wzorce niewerbalne i przedwerbalne, procesy kliniczne mechanizmów obronnych, oporności, przeniesienia i przeciwprzeniesienia.

• Wnosić wkład w zapewnianie ciągłości opieki zdrowotnej

  Przyczyniać się do zapewnienia skoordynowanej i stałej opieki zdrowotnej.

• Dbać o rozwój osobisty w ramach psychoterapii

  Rozwijać i monitorować osobiste cechy psychoterapeuty, zapewniając odporność, umiejętność zarządzania złożonymi i nieprzewidywalnymi zachowaniami oraz, w razie potrzeby, podejmowanie odpowiednich działań

• Sprzyjać rozwojowi psychologicznemu osoby korzystającej z opieki zdrowotnej

  Wspierać proces samokształcenia osób korzystających z opieki zdrowotnej, pomagając im w zdobywaniu wiedzy na temat ich stanu oraz zwiększeniu świadomości nastroju, uczuć, myśli, zachowań i ich pochodzenia, jak i możliwości ich kontrolowania. Pomagać takim osobom w uczeniu się sposobów radzenia sobie z problemami i trudnościami i uodporniania się na tego rodzaju sytuacje.

• Stosować technologie e-zdrowia i m-zdrowia

  Stosować technologie m-zdrowia i e-zdrowia (aplikacje i usługi online) w celu poprawy świadczonej opieki zdrowotnej.

• Przestrzegać norm jakości związanych praktyką w zakresie opieki zdrowotnej

  Stosować normy jakości związane z zarządzaniem ryzykiem, procedurami bezpieczeństwa, informacjami zwrotnymi od pacjentów, badaniami przesiewowymi i wyrobami medycznymi w codziennej praktyce, w zakresie w jakim są one uznawane przez krajowe stowarzyszenia zawodowe i władze.

• śledzić aktualne trendy w dziedzinie psychoterapii

  Znajomość aktualnych trendów i debat w dziedzinie zdrowia psychicznego, zdając sobie sprawę ze zmian w społecznym, kulturowym i politycznym sposobie myślenia o psychoterapii oraz wzajemnych zależności między różnymi teoriami. Dysponowanie aktualnymi informacjami o wzroście popytu na doradztwo i psychoterapię oraz wiedzą o badaniach naukowych opartych na dowodach, odpowiednich narzędziach pomiaru psychoterapii oraz o potrzebie prowadzenia badań naukowych.

• Przeprowadzać oceny ryzyka związanego z psychoterapią

  Prowadzenie procedur oceny ryzyka, z wykorzystaniem narzędzi lub wytycznych. Rozpoznawanie języka stosowanego przez pacjenta, który może nieść ze sobą szkodę dla innych osób, w razie potrzeby zwracając się z bezpośrednimi pytaniami. Ułatwienie procesu, w ramach którego pacjent będzie omawiał wszelkie myśli samobójcze oraz określenie prawdopodobieństwa ich wprowadzenia w życie.

• Promować zdrowie psychiczne

  Promować czynniki wzmacniające dobrostan emocjonalny, takie jak akceptację sobie, wzrost osobisty, cel w życiu, kontrolowanie własnego otoczenia, duchowość, samokierowanie się i pozytywne relacje.

• Doradzać klientom

  Pomoc i wskazówki dla klientów w celu przezwyciężenia ich problemów osobistych, społecznych lub psychologicznych.

• Przestrzegać wytycznych klinicznych

  Postępować według uzgodnionych protokołów i wytycznych w celu wsparcia praktyk opieki zdrowotnej realizowanych przez instytucje opieki zdrowotnej, stowarzyszenia zawodowe lub władze, a także przez organizacje naukowe.

Source: Sisyphus ODB