Zawód psycholog kliniczny

Psycholodzy kliniczni diagnozują, rehabilitują i wspierają osoby cierpiące na zaburzenia i problemy psychiczne, emocjonalne i behawioralne, a także zmiany psychiczne i czynniki patogeniczne, stosując narzędzia kognitywne i odpowiednie interwencje. Wykorzystują kliniczne zasoby psychologiczne, bazując na nauce, ustaleniach, teoriach, metodach i technikach psychologicznych w celach badania, interpretacji oraz przewidywania ludzkich doświadczeń i zachowań.

Chcesz dowiedzieć się, jaki rodzaj kariery i jakie zawody najbardziej Ci odpowiadają? Skorzystaj z naszego bezpłatnego testu kariery w oparciu o kod Hollanda i przekonaj się.

Typ osobowości

• Społeczny / Badawczy

Powiązane zawody terapeuta

• Asystent fizjoterapeuty
• Fizjoterapeuta
• Inny terapeuta lub specjalista opieki zdrowotnej
• Konsultant ds. kształtowania figury
• Masażysta, masażystka
• Podiatra
• Przemówienie
• Psycholog
• Terapeuta (sztuka kreatywna)
• Terapeuta ds. rozwoju psychomotorycznego
• Terapeuta gymnastczna
• Terapeuta masażu
• Terapeuta oddechowy
• Terapeuta rekreacyjny
• Terapeuta zajęciowy

Wiedza

• Warunki prowadzenia praktyki zawodowej w dziedzinie psychologii klinicznej

  Instytucjonalne, prawne i psychospołeczne warunki dla zawodowej psychologii klinicznej mające na celu stosowanie ich w wykonywaniu zawodu psychologa w opiece zdrowotnej.

• Psychologia ratunkowa

  Metody wykorzystywane w celu radzenia sobie z traumatycznymi przeżyciami lub klęskami żywiołowymi.

• Psychofarmakologia

  Świadomość różnych skutków, jakie leki wywierają na zachowanie, nastrój i sposób myślenia pacjenta lub klienta.

• Zasady etyki zawodowej osób zatrudnionych w służbie zdrowia

  Standardy moralne i procedury, kwestie etyczne i obowiązki związane z zawodami w zakresie opieki zdrowotnej, takie jak poszanowanie godności ludzkiej, samostanowienie, świadoma zgoda i poufność pacjenta.

• Metody diagnostyki różnicowej

  Procedury stosowane do rozróżnienia schorzeń o podobnych objawach.

• Współpraca między wieloma specjalistami w zakresie opieki zdrowotnej

  Sposób postępowania podczas spotkań, wizyt i spotkań zespołu w ramach współpracy z udziałem wielu specjalistów, w szczególności z udziałem innych pracowników służby zdrowia.

• Diagnostyka psychologiczna

  Psychologiczne strategie, metody i techniki diagnostyczne dotyczące doświadczeń i zachowań związanych ze zdrowiem, a także zaburzeń psychicznych

• Opieka psychologiczna

  Charakterystyka usług psychologicznej opieki zdrowotnej w sektorze ambulatoryjnym i szpitalnym.

• Psychologia zdrowia

  Opracowywanie, wdrożenie i ocena pojęć dotyczących psychologii.

• Neurologia

  Neurologia jest specjalnością medyczną, o której mowa w dyrektywie 2005/36/WE.

• Sprawozdania kliniczne

  Metod, praktyki oceny, dane uwierzytelniające i procedury gromadzenia opinii niezbędnych do pisania sprawozdań z badań klinicznych.

• Diagnoza chorób psychicznych

  Diagnozowanie problemów ze zdrowiem psychicznym, takich jak zaburzenia lub choroby oraz czynników psychologicznych w innych chorobach w przypadku różnych problemów i w różnych grupach wiekowych.

• Historia problemów psychoterapeutycznych pacjenta

  Dokumentacja dotycząca wcześniejszych problemów lub zaburzeń psychoterapeutycznych pacjenta.

• Podstawowa opieka zdrowotna

  Regularna, rutynowa opieka zdrowotna świadczona pacjentom, zwykle wykonywana przez lekarza lub pielęgniarkę, prowadząca do podjęcia decyzji w sprawie najbardziej odpowiedniego kierunku działań niezbędnych do rozwiązania problemu zdrowotnego pacjenta.

• Psychologia

  Ludzkie zachowania z indywidualnymi różnicami w zakresie umiejętności, osobowości, zainteresowań, uczenia się i motywacji.

• Sporządzanie klinicznych opinii psychologicznych

  Opracowywanie opinii w oparciu o specjalistyczną literaturę i opartą na dowodach dokumentację w dziedzinie psychologii klinicznej.

• Psychopatologia

  Kryteria diagnostyki psychiatrycznej, stosowanie systemu klasyfikacji chorób oraz teorie psychopatologii. Wskaźniki zaburzeń czynnościowych i organicznych oraz rodzaje leków psychofarmakologicznych.

• Kliniczne leczenie psychologiczne

  Metody leczenia i strategie interwencji stosowane w psychologii klinicznej, takie jak leczenie osób cierpiących na choroby i zaburzenia psychiczne w różnych warunkach, z różnymi objawami klinicznymi i problemami oraz w różnych grupach wiekowych.

• Terapia w zakładach opieki zdrowotnej

  Zasady, metody i procedury diagnozowania, leczenia oraz rehabilitacji dysfunkcji fizycznych i umysłowych.

• Metody doradztwa

  Techniki doradztwa stosowane w różnych warunkach oraz z różnymi grupami i osobami, zwłaszcza w odniesieniu do metod nadzoru i mediacji w procesie doradztwa.

• Ocena sprawności psychologicznej

  Cechy metod stosowanych do oceny parametrów psychologicznych.

• Interwencja kryzysowa

  Strategie postępowania w sytuacjach kryzysowych, które umożliwiają osobom fizycznym przezwyciężenie problemów lub obaw oraz uniknięcie stresu psychologicznego i załamania.

• Zarządzanie interakcjami leków

  Działania zarządcze związane z interakcją pacjenta z prowadzonym leczeniem.

• Psychiatria

  Psychiatria jest specjalnością medyczną, o której mowa w dyrektywie 2005/36/WE.

• Konsultacje

  Teorie, metody i koncepcje dotyczące konsultacji i komunikacji z klientami.

• Pierwsza pomoc przedmedyczna

  Leczenie w nagłych wypadkach udzielane choremu lub rannemu w przypadku niewydolności krążenia i/lub niewydolności oddechowej, utraty przytomności, ran, krwawienia, wstrząsu lub zatrucia.

• Interwencje psychologiczne

  Charakterystyka metod i procedur mających na celu zainicjowanie zmiany zachowań ludzkich.

• Usługi eksperckie w dziedzinie psychologii klinicznej

  Organ świadczący usługi w zakresie psychologii klinicznej, np. psychoterapii lub kognitywnej terapii behawioralnej.

• środki stosowane w leczeniu psychologicznym

  Środki leczenia psychologicznego dla osób w każdym wieku oraz grup, mające na celu poprawę umiejętności leczenia oraz zapewnienie aspektów międzykulturowych i płciowych.

Umiejętności

• Podejmować decyzje w kwestii podejścia psychoterapeutycznego

  Dokonywać świadomego wyboru, jakiego rodzaju psychoterapeutyczna interwencja może mieć zastosowanie w przypadku pracy z pacjentami, zgodnie z ich potrzebami.

• Identyfikować problemy związane ze zdrowiem psychicznym

  Rozpoznawać i krytycznie oceniać wszelkie kwestie związane ze zdrowiem i chorobami psychicznymi.

• Kształcić osoby w kwestii profilaktyki chorób

  Oferować oparte na badaniach naukowych porady, jak unikać złego stanu zdrowia, edukować i doradzać osobom i ich opiekunom, jak zapobiegać złemu stanowi zdrowia i/lub być w stanie doradzić, jak poprawić swoje otoczenie i warunki zdrowotne. Udzielać porad na temat identyfikacji zagrożeń prowadzących do złego stanu zdrowia i pomagać zwiększyć odporność pacjentów poprzez ukierunkowanie strategii zapobiegania i wczesnej interwencji.

• Zarządzać danymi osób korzystających z opieki zdrowotnej

  Prowadzić dokładną ewidencję klientów, przestrzegając przy tym wymogów prawnych oraz norm zawodowych i etycznych, aby ułatwić zarządzanie klientami, zapewniając poufność wszystkich danych klientów (w tym danych w formie ustnej, pisemnej i elektronicznej).

• Opracowywać strategie w zakresie diagnostyki różnicowej

  Stosować różne metody w celu identyfikowania najbardziej odpowiednich diagnoz spośród stanów chorobowych o podobnych objawach.

• Zajmować się kwestiami psychosomatycznymi

  Zajmować się problemami ciała i umysłu, takimi jak spektrum ludzkiej seksualności i dolegliwości psychosomatyczne.

• Zarządzać relacjami psychoterapeutycznymi

  Nawiązywanie, zarządzanie i utrzymywanie relacji terapeutycznych między psychoterapeutą a pacjentem i klientem w sposób bezpieczny, pełen szacunku i skuteczny. Nawiązanie współpracy i samoświadomość w tych stosunkach. Upewnić się, że pacjent ma świadomość, że jego zainteresowania są priorytetem i zarządzać kontaktem poza sesją.

• Przestrzegać wytycznych organizacyjnych

  Przestrzeganie norm i wytycznych organizacyjnych lub administracyjnych. Zrozumienie motywów organizacji i wspólnych porozumień oraz działanie zgodnie z nimi.

• Udzielać wsparcia w zakresie psychologii klinicznej w sytuacjach kryzysowych

  Udzielać wsparcia psychologicznego i emocjonalnego pacjentom dotkniętym poważnymi kryzysami.

• Stosować zabiegi psychoterapeutyczne

  Stosować zabiegi psychoterapeutyczne dopasowane do różnych etapów leczenia.

• Przestrzegać wytycznych klinicznych

  Postępować według uzgodnionych protokołów i wytycznych w celu wsparcia praktyk opieki zdrowotnej realizowanych przez instytucje opieki zdrowotnej, stowarzyszenia zawodowe lub władze, a także przez organizacje naukowe.

• Podejmować odpowiedzialność za własne działania

  Przyjmować odpowiedzialność za własną działalność zawodową oraz uznanie zakresu ograniczeń własnych praktyki i kompetencji.

• Przestrzegać norm jakości związanych praktyką w zakresie opieki zdrowotnej

  Stosować normy jakości związane z zarządzaniem ryzykiem, procedurami bezpieczeństwa, informacjami zwrotnymi od pacjentów, badaniami przesiewowymi i wyrobami medycznymi w codziennej praktyce, w zakresie w jakim są one uznawane przez krajowe stowarzyszenia zawodowe i władze.

• Stosować zdobycze nauk o zdrowiu

  Stosowanie szerokiego zakresu biomedycznych, psychospołecznych, organizacyjnych, edukacyjnych i społecznych aspektów zdrowia, chorób oraz opieki zdrowotnej w celu poprawy usług zdrowotnych i poprawy jakości życia.

• Doradzać klientom

  Pomoc i wskazówki dla klientów w celu przezwyciężenia ich problemów osobistych, społecznych lub psychologicznych.

• Promować zdrowie psychiczne

  Promować czynniki wzmacniające dobrostan emocjonalny, takie jak akceptację sobie, wzrost osobisty, cel w życiu, kontrolowanie własnego otoczenia, duchowość, samokierowanie się i pozytywne relacje.

• Promować włączenie społeczne

  Promować włączenie do usług opieki zdrowotnej i usług społecznych oraz poszanowanie różnych wyznań, kultur, wartości i preferencji, mając na uwadze znaczenie kwestii równości i różnorodności.

• Stosować techniki leczenia poznawczo-behawioralnego

  Stosowanie technik leczenia poznawczego dla osób, których leczenie obejmuje szkolenie poznawcze, reagowanie na dysfunkcyjne emocje, nieprzystosowane zachowania oraz procesy poznawcze oraz treści przy pomocy różnych procedur systematycznych.

• Wchodzić w interakcję z osobami korzystającymi z opieki zdrowotnej

  Komunikować się z klientami i ich opiekunem, za jego zgodą, w celu informowania ich o postępach klientów i pacjentów oraz przy zachowaniu poufności.

• Badać wzorce zachowań

  Określać wzorce zachowań osób poprzez użycie różnych testów w celu zrozumienia przyczyn ich zachowania.

• Pomagać osobom korzystającym z opieki zdrowotnej wypracować umiejętności społeczne

  Zapewniać strategie i wsparcie osobom korzystającym z opieki zdrowotnej mającym trudności o charakterze społecznym, pomagając im w zrozumieniu komunikatów werbalnych oraz zachowań i działań niewerbalnych, a także w nauce interpretowania słów, tonu głosu, języka ciała, gestów i wyrazu twarzy ludzi przy jednoczesnym wzmacnianiu pewności siebie w sytuacjach społecznych.

• Oceniać kliniczne środki psychologiczne

  Oceniać przedstawione kliniczne środków psychologicznych w celu oceny ich wpływu i wyników, przy uwzględnieniu informacji zwrotnych przekazywanych przez pacjentów.

• Stosować techniki oceny klinicznej

  Stosować techniki wnioskowania klinicznego i oceny klinicznej, stosując szereg odpowiednich technik oceny, takich jak ocena stanu psychicznego, diagnoza, dynamiczne formułowanie i planowanie potencjalnego leczenia.

• Pracować w multidyscyplinarnych zespołach zajmujących się zdrowiem

  Uczestnictwo w świadczeniu wielodyscyplinarnej opieki zdrowotnej oraz rozumienie zasad i kompetencji innych zawodów związanych z opieką zdrowotną.

• Wnosić wkład w zapewnianie ciągłości opieki zdrowotnej

  Przyczyniać się do zapewnienia skoordynowanej i stałej opieki zdrowotnej.

• Opracowywać zindywidualizowany model terapii

  Opracować zindywidualizowany plan leczenia we współpracy z osobą, starając się dopasować do jej potrzeb, sytuacji i celów leczenia, aby zmaksymalizować prawdopodobieństwo korzyści terapeutycznej; biorąc pod uwagę wszelkie możliwe bariery osobiste, społeczne i systemowe, które mogłyby osłabić leczenie.

• Sprzyjać rozwojowi psychologicznemu osoby korzystającej z opieki zdrowotnej

  Wspierać proces samokształcenia osób korzystających z opieki zdrowotnej, pomagając im w zdobywaniu wiedzy na temat ich stanu oraz zwiększeniu świadomości nastroju, uczuć, myśli, zachowań i ich pochodzenia, jak i możliwości ich kontrolowania. Pomagać takim osobom w uczeniu się sposobów radzenia sobie z problemami i trudnościami i uodporniania się na tego rodzaju sytuacje.

• Słuchać aktywnie

  Zwracanie uwagi na wypowiedzi innych osób, cierpliwe wysłuchiwanie zgłaszanych uwag, zadawanie odpowiednich pytań i nieprzerywanie w nieodpowiedniej chwili; umiejętność uważnego słuchania potrzeb klientów, pasażerów, użytkowników usług lub innych osób i zapewnienie odpowiednich rozwiązań.

• Wydawać opinie biegłego w kwestii psychologii klinicznej

  Dostarczanie klinicznych fachowych ekspertyz psychologicznych i sprawozdań dotyczących wyników, cech osobowościowych, zachowań i zaburzeń psychicznych.

• Składać zeznania na rozprawach sądowych

  Składać zeznania na rozprawach sądowych dotyczące różnych spraw społecznych i innych wydarzeń.

• Pracować w wielokulturowym środowisku opieki zdrowotnej

  Współdziałać, nawiązywać kontakty i komunikować się z osobami pochodzącymi z różnych kultur podczas pracy w środowisku związanym z opieką zdrowotną.

• Rejestrować postępy w leczeniu osób korzystających z opieki zdrowotnej

  Rejestrować postępy osób korzystających z opieki zdrowotnej związane z odpowiedzią na leczenie, obserwując, słuchając i mierząc wyniki.

• Stosować techniki organizacyjne

  Stosować zestaw technik i procedur organizacyjnych ułatwiających osiągnięcie ustalonych celów, takich jak szczegółowe planowanie rozkładów personelu. Wykorzystywać te zasoby w sposób wydajny i zrównoważony oraz w razie potrzeby wykazywać elastyczność.

• Zapewniać otoczenie psychoterapeutyczne

  Tworzyć i utrzymywać odpowiednie środowisko dla psychoterapii, upewniając się, że przestrzeń jest bezpieczna, przyjazna, zgodna z etosem psychoterapii i że w miarę możliwości zaspokaja potrzeby pacjentów.

• Stosować techniki służące zwiększeniu motywacji pacjentów

  Zachęcanie pacjentów do zmiany i propagowania przekonania, że terapia może przynieść im pomoc, stosując w tym celu techniki i procedury dotyczące podnoszenia poziomu zaangażowania.

• Promować edukację psychospołeczną

  Objaśniać problemy ze zdrowiem psychicznym w prosty i zrozumiały sposób, pomagać w depatologizacji i destygmatyzacji powszechnych stereotypów w zakresie zdrowia psychicznego oraz potępiać szkodliwe lub dyskryminacyjne zachowania, systemy, instytucje, praktyki i postawy, które są wyraźnie separatystyczne, będące nadużyciem lub szkodliwe dla zdrowia psychicznego lub włączenia społecznego.

• Wykazywać się empatią w stosunku do osoby korzystającej z opieki zdrowotnej

  Wykazywać zrozumienie objawów, trudności i zachowań klientów i pacjentów. Wykazywać empatię w ich sprawach; pokazywać szacunek i wzmacniać autonomię, samoocenę i niezależność chorych. Dawać wyraz trosce o ich dobrostan, uwzględniając w kontaktach z nimi osobiste granice, wrażliwość, różnice kulturowe i preferencje klienta oraz pacjenta.

• Udzielać porad w zakresie psychologii klinicznej

  Udzielać porad w zakresie psychologii klinicznej w odniesieniu do upośledzeń zdrowia, ich warunków i możliwości zmiany.

• Przeprowadzać badania psychologiczne

  Planować, nadzorować i prowadzić badania psychologiczne, sporządzać dokumenty na piśmie w celu opisania wyników badań.

• Informować decydentów o wyzwaniach związanych ze zdrowiem

  Zapewnić przydatne informacje związane z zawodami opieki zdrowotnej, aby zapewnić, że decyzje będą podejmowane z korzyścią dla społeczności.

• Zajmować się wzorcami zachowań psychologicznych

  Pracować z wzorcami zachowań psychicznych pacjenta lub klienta, które mogą znajdować się poza ich świadomością, takimi jak wzorce niewerbalne i przedwerbalne, procesy kliniczne mechanizmów obronnych, oporności, przeniesienia i przeciwprzeniesienia.

• Zapewniać bezpieczeństwo osób korzystających z opieki zdrowotnej

  Dbać, aby osoby korzystające z opieki zdrowotnej były traktowane w sposób profesjonalny, skuteczny i bezpieczny, dostosowując techniki i procedury zgodnie z potrzebami danej osoby, jej umiejętnościami lub warunkami.

• Przestrzegać przepisów regulujących kwestie związane z opieką zdrowotną

  Przestrzeganie przepisów regionalnych i krajowych dotyczących pracy i ich stosowanie w praktyce.

• Radzić sobie w sytuacjach opieki w nagłych przypadkach

  Oceniać objawy i być dobrze przygotowanym na sytuację stanowiącą bezpośrednie zagrożenie dla zdrowia, bezpieczeństwa, własności lub otoczenia danej osoby.  

• Reagować na zmiany w sektorze opieki zdrowotnej

  Radzić sobie z presją i odpowiednio reagować na nieoczekiwane i szybko zmieniające się sytuacje w służbie zdrowia.

• Stosować kliniczne leczenie psychologiczne

  Stosować kliniczne leczenie psychologiczne dla osób w każdym wieku i grup w oparciu o kliniczną ocenę psychologiczną.

• Rejestrować wyniki psychoterapii

  Śledzić i rejestrować proces i wyniki procesu psychoterapii.

• Przeprowadzać interwencje psychologiczne na rzecz osób przewlekle chorych

  Zapewniać interwencje psychologiczne pacjentom i członkom ich rodzin w związku z chorobami przewlekłymi, takimi jak rak i cukrzyca. Interwencje i leczenie mogą obejmować leczenie bólu, stresu i innych objawów, ograniczanie lęku oraz dostosowywanie się do choroby lub demencji.

• Korzystać z kompetencji klinicznych w zależności od kontekstu

  Stosowanie oceny zawodowej i opartej na dowodach, ustalanie celów, realizacja interwencji i ocen klientów, przy uwzględnieniu historycznej i kontekstowej historii klientów, w ramach zakresu praktyki własnej.

• Doradzać w kwestii wyrażania świadomej zgody przez osoby korzystające z opieki zdrowotnej

  Zapewniać, aby pacjenci/klienci byli w pełni poinformowani o rodzajach ryzyka i korzyściach związanych z proponowanym leczeniem, dzięki czemu mogą wyrazić świadomą zgodę; w ten sposób angażuje się pacjentów/klientów w proces opieki i leczenia.

• Stosować technologie e-zdrowia i m-zdrowia

  Stosować technologie m-zdrowia i e-zdrowia (aplikacje i usługi online) w celu poprawy świadczonej opieki zdrowotnej.

• Nawiązywać stosunki terapeutyczne bazujące na współpracy

  Rozwijanie wzajemnych, opartych na współpracy relacji terapeutycznych w zakresie leczenia, wspierania i uzyskiwania zaufania oraz współpracy ze strony użytkowników opieki zdrowotnej.

• Zapobiegać nawrotom

  Pomagać pacjentowi lub klientowi w identyfikacji i przewidywaniu sytuacji wysokiego ryzyka lub zewnętrznych i wewnętrznych zdarzeń o charakterze wyzwalającym. Wspierać ich w opracowywaniu lepszych strategii radzenia sobie z problemami i planów awaryjnych w przypadku przyszłych trudności.

• Przeprowadzać kliniczne oceny psychologiczne

  Zapewniać kliniczną ocenę psychologiczną w odniesieniu do zachowań zdrowotnych i związanych ze zdrowiem oraz uwarunkowanych zdrowotnie, a także klinicznych wzorców chorób i ich wpływu na ludzkie doświadczenia i zachowania.

• Stosować strategie interwencji psychologicznych

  Stosowanie różnych strategii interwencji w leczeniu pacjentów w psychologii klinicznej.

• Interpretować wyniki testów psychologicznych

  Interpretować wyniki testów psychologicznych w celu uzyskania informacji na temat inteligencji, osiągnięć, zainteresowań i osobowości pacjenta.

• Oceniać stopień narażenia osób korzystających z opieki zdrowotnej na ryzyko

  Ocena możliwości, z jaką osoba korzystająca z opieki zdrowotnej może wyrządzić krzywdę sobie lub innym, podejmowanie skutecznych działań w celu zminimalizowania ryzyka i wdrażanie metod zapobiegania.

• Analizować wzorce emocjonalne

  Rozpoznawać wzorce emocji poszczególnych osób, stosując różne testy, aby zrozumieć przyczyny tych emocji.

• Kształcić w kwestii zdrowia

  Przedstawiać strategie oparte na wiedzy naukowej w celu promowania zdrowego trybu życia, zapobiegania chorobom i zarządzania nimi.

• Wypisywać skierowania osobom korzystającym z opieki zdrowotnej

  Dokonywanie zgłoszeń do innych specjalistów, w oparciu o wymogi i potrzeby użytkowników systemu opieki zdrowotnej, zwłaszcza gdy uznaje się konieczność dodatkowej diagnostyki lub interwencji w zakresie opieki zdrowotnej.

• Zajmować się pacjentami po traumie

  Oceniać kompetencje, potrzeby i ograniczenia osób poszkodowanych w związku z traumą, w stosownych przypadkach kierując pacjentów do specjalistycznych ośrodków świadczących usługi dla osób dotkniętych traumą.

• Przeprowadzać ocenę psychologiczną

  Oceniać zachowanie i potrzeby pacjenta poprzez obserwacje i spersonalizowane wywiady, administrowanie i interpretację ocen psychometrycznych i idiosynkratycznych.

• Diagnozować choroby psychiczne

  Stawiać diagnozy w przypadku osób z różnymi problemami i zaburzeniami psychicznymi, począwszy od krótkookresowych problemów osobistych i emocjonalnych po poważne, przewlekłe choroby psychiczne, rozpoznając i krytycznie oceniając wszelkie możliwe problemy ze zdrowiem psychicznym.

• Monitorować postępy terapeutyczne

  Monitorowanie postępów terapeutycznych i zmiana sposobu leczenia w zależności od stanu pacjenta.

• Przeprowadzać sesje terapeutyczne

  Praca podczas sesji z udziałem osób indywidualnych lub grup w celu przeprowadzenia leczenia w kontrolowanym środowisku.

• Reagować na skrajne emocje osób korzystających z opieki zdrowotnej

  Reagować odpowiednio w przypadku hipermanii, paniki, skrajnego przygnębienia oraz skłonności do agresji, przemocy lub samobójstwa osoby korzystającej z opieki zdrowotnej, po odpowiednim szkoleniu w przypadku pracy w środowisku, w którym pacjenci regularnie ulegają skrajnym emocjom.

Source: Sisyphus ODB