Zawód logopeda

Logopeda bada i leczy osoby z zaburzeniami mowy, głosu, płynno ści wypowiedzi i języka. Może wybierać alternatywne sposoby komunikowania się i uczyć ich stosowania.

Chcesz dowiedzieć się, jaki rodzaj kariery i jakie zawody najbardziej Ci odpowiadają? Skorzystaj z naszego bezpłatnego testu kariery w oparciu o kod Hollanda i przekonaj się.

Typ osobowości

• Społeczny / Badawczy

Zadania logopeda

• Analizuje i diagnozuje naturę oraz zakres zaburzeń mowy, płynno ści wypowiedzi, emisji głosu i przełykania; poprzez przeprowadzanie testów, ocenę ich rezultatów i sprawdzanie historii zaburzeń.
• Tworzy plan pracy z pacjentem.
• Uczy pacjentów komunikowania się np. nauczając ich jak wydobywać dźwięk, wzmacniać głos lub podnosić umiejętno ści językowe.
• Uczy klientów jak wzmacniać język, szczęki, mię śnie twarzy, system oddechowy.
• Doradza rodzinie pacjenta na temat radzenia sobie z zaburzeniami mowy (np. w zakresie technik wspomagających komunikowanie; metod rozpoznawania zaburzeń mowy i wła ściwego zachowania itp.)
• Monitoruje postępy pacjenta i odpowiednio przystosowuje metodę leczenia.
• Przechowuje zapisy dotyczące wstępnych ocen, przebiegu leczenia i przerwania leczenia pacjentów.
• się z innymi specjalistami np. w zakresie kształcenia, pomocy medycznej i dentystycznej oraz innymi specjalistami w zakresie opieki zdrowotnej.
• Przeprowadza badania związane z zaburzeniami mowy i używania języka.
• Tworzy i rozwija techniki oraz urządzenia służące diagnozie i leczeniu zaburzeń mowy.

Powiązane zawody terapeuta

• Asystent fizjoterapeuty
• Fizjoterapeuta
• Inny terapeuta lub specjalista opieki zdrowotnej
• Konsultant ds. kształtowania figury
• Masażysta, masażystka
• Podiatra
• Psycholog
• Terapeuta (sztuka kreatywna)
• Terapeuta ds. rozwoju psychomotorycznego
• Terapeuta gymnastczna
• Terapeuta masażu
• Terapeuta oddechowy
• Terapeuta rekreacyjny
• Terapeuta zajęciowy

Wiedza

• Terminologia medyczna

  Znaczenie wyrażeń i skrótów medycznych, zaleceń lekarskich i różnych specjalizacji medycznych oraz okoliczności ich prawidłowego stosowania.

• Zasady etyki zawodowej osób zatrudnionych w służbie zdrowia

  Standardy moralne i procedury, kwestie etyczne i obowiązki związane z zawodami w zakresie opieki zdrowotnej, takie jak poszanowanie godności ludzkiej, samostanowienie, świadoma zgoda i poufność pacjenta.

• Anatomia człowieka

  Dynamiczny związek między strukturą i funkcją człowieka a układem mięśniowo-szkieletowym, sercowo-naczyniowym, oddechowym, pokarmowym, hormonalnym, moczowym, rozrodczym, integracyjnym i nerwowym; normalna i zmodyfikowana anatomia i fizjologia w ciągu całego życia człowieka.

• Informatyka medyczna

  Procesy i narzędzia wykorzystywane do analizy i rozpowszechniania danych medycznych za pomocą systemów komputerowych.

• Gimnastyka twarzy

  Metody i techniki ułatwiające ćwiczenie mięśni twarzy.

• Higiena w placówkach opieki zdrowotnej

  Procedury związane z utrzymaniem higienicznego środowiska w placówkach opieki zdrowotnej, takich jak szpitale i przychodnie. Może on przybierać różne formy: od mycia po czyszczenie i dezynfekcję stosowanych urządzeń medycznych i metody kontroli zakażeń.

• Psychiatria

  Psychiatria jest specjalnością medyczną, o której mowa w dyrektywie 2005/36/WE.

• Neurologia behawioralna

  Powiązania między neuronauką a zachowaniem, opieka nad osobami cierpiącymi na zaburzenia behawioralne związane z problemami neurologicznymi.

• Neurologia

  Neurologia jest specjalnością medyczną, o której mowa w dyrektywie 2005/36/WE.

• Lingwistyka

  Badanie naukowe języka i jego trzech aspektów, formy językowej, znaczenia językowego i języka w kontekście.

• Logopedia

  Teorie i metody dotyczące głosu, mowy, języka i zaburzeń mowy u dzieci i dorosłych, wrodzonych lub związanych z wypadkami lub chorobami.

• Neuropsychologia

  Sposób, w jaki procesy psychologiczne wpływają na ludzki mózg, jego strukturę i sposób funkcjonowania.

• Profesjonalna dokumentacja w służbie zdrowia

  Pisemne normy mające zastosowanie w środowisku zawodowym służby zdrowia do celów dotyczących dokumentacji prowadzonej działalności.

• Techniki ruchu

  Różne rodzaje ruchu i postawy fizyczne przyjmowane w celu relaksacji, integracji ciała z umysłem, redukcji stresu, elastyczności, wsparcia tułowia i rehabilitacji, które są wymagane lub stanowią podstawę wydajności zawodowej.

• Audiologia

  Nauki dotyczące słuchu, równowagi i innych powiązanych schorzeń i stanów charakterystycznych dla dorosłych lub dla dzieci.

• Psychologia

  Ludzkie zachowania z indywidualnymi różnicami w zakresie umiejętności, osobowości, zainteresowań, uczenia się i motywacji.

• Kształcenie osób o specjalnych potrzebach edukacyjnych

  Metody nauczania, wyposażenie i otoczenie stosowane w celu wspierania uczniów ze specjalnymi potrzebami w osiąganiu sukcesów w szkole oraz społeczności.

• Przepisy dotyczące opieki zdrowotnej

  Prawa i obowiązki pacjentów związane ze służbą zdrowia oraz ewentualne reperkusje i oskarżenia w sprawach związanych z zaniedbaniami lub nadużyciami w leczeniu.

• Język migowy

  System komunikacji wykorzystujący gesty i znaki wizualne, stosowany przez osoby niedosłyszące.  

• Pierwsza pomoc przedmedyczna

  Leczenie w nagłych wypadkach udzielane choremu lub rannemu w przypadku niewydolności krążenia i/lub niewydolności oddechowej, utraty przytomności, ran, krwawienia, wstrząsu lub zatrucia.

• Patologie

  Składowe choroby, przyczyna, mechanizmy rozwoju, zmiany morfologiczne i konsekwencje kliniczne tych zmian.

• Foniatria

  Badanie przyczyn i leczenie różnych zaburzeń strun głosowych, krtani (takie jak rak krtani), jamy ustnej lub płuc, które najczęściej powodują zaburzenia mowy.

• Pediatria

  Pediatria to specjalność medyczna, o której mowa w dyrektywie 2005/36/WE.

• Wady otorynolaryngologiczne

  Patogeneza, diagnoza i zarządzanie związane z wadami otorynolaryngologicznymi.

• Fonetyka

  Fizyczne właściwości odgłosów mowy, takie jak sposób ich wytwarzania, ich właściwości akustyczne i status neurofizjologiczny.

• Audiometria

  Sposób pomiaru ostrości słuchu, w szczególności dotyczący intensywności dźwięku i tonu oraz czystość tonalnej, w celu zdiagnozowania upośledzenia słuchu i związanych z nim zaburzeń.

• Czytanie z ruchu warg

  Metody używane do rozumienia mowy poprzez interpretację ruchów warg, twarzy i języka dla osób dotkniętych upośledzeniem słuchu lub w celu rozumienia ludzi na odległość.

• Techniki mowy

  Historia i właściwości technik oddychania, głosu i mowy.

• Ubytek słuchu

  Oznaki, przyczyny i objawy upośledzenia słuchu, która jest częściową lub całkowitą niezdolnością słyszenia.

• Fizjologia człowieka

  Nauka, która bada ludzkie narządy oraz ich interakcje i mechanizmy.

Umiejętności

• Zachęcać osoby korzystające z opieki zdrowotnej do samodzielnego monitorowania swojego stanu

  Zachęcać osoby korzystające z opieki zdrowotnej do angażowania się w samodzielne monitorowanie swojego stanu zdrowia poprzez ocenę swojej sytuacji i swojego rozwoju. Pomagać osobom korzystającym z opieki zdrowotnej w rozwijaniu samokrytyki i samooceny w odniesieniu do własnego zachowania, działań, relacji i samoświadomości.

• Wykazywać się empatią w stosunku do osoby korzystającej z opieki zdrowotnej

  Wykazywać zrozumienie objawów, trudności i zachowań klientów i pacjentów. Wykazywać empatię w ich sprawach; pokazywać szacunek i wzmacniać autonomię, samoocenę i niezależność chorych. Dawać wyraz trosce o ich dobrostan, uwzględniając w kontaktach z nimi osobiste granice, wrażliwość, różnice kulturowe i preferencje klienta oraz pacjenta.

• Przestrzegać norm jakości związanych praktyką w zakresie opieki zdrowotnej

  Stosować normy jakości związane z zarządzaniem ryzykiem, procedurami bezpieczeństwa, informacjami zwrotnymi od pacjentów, badaniami przesiewowymi i wyrobami medycznymi w codziennej praktyce, w zakresie w jakim są one uznawane przez krajowe stowarzyszenia zawodowe i władze.

• Wchodzić w interakcję z osobami korzystającymi z opieki zdrowotnej

  Komunikować się z klientami i ich opiekunem, za jego zgodą, w celu informowania ich o postępach klientów i pacjentów oraz przy zachowaniu poufności.

• Nawiązywać stosunki terapeutyczne bazujące na współpracy

  Rozwijanie wzajemnych, opartych na współpracy relacji terapeutycznych w zakresie leczenia, wspierania i uzyskiwania zaufania oraz współpracy ze strony użytkowników opieki zdrowotnej.

• Wnosić wkład w zapewnianie ciągłości opieki zdrowotnej

  Przyczyniać się do zapewnienia skoordynowanej i stałej opieki zdrowotnej.

• Rejestrować postępy w leczeniu osób korzystających z opieki zdrowotnej

  Rejestrować postępy osób korzystających z opieki zdrowotnej związane z odpowiedzią na leczenie, obserwując, słuchając i mierząc wyniki.

• Reagować na zmiany w sektorze opieki zdrowotnej

  Radzić sobie z presją i odpowiednio reagować na nieoczekiwane i szybko zmieniające się sytuacje w służbie zdrowia.

• Stosować technologie e-zdrowia i m-zdrowia

  Stosować technologie m-zdrowia i e-zdrowia (aplikacje i usługi online) w celu poprawy świadczonej opieki zdrowotnej.

• Prowadzić badania w kwestiach związanych z mową

  Prowadzić badania w kwestiach związanych z mową i kierowa nimi, zgłaszać wyniki w celu opracowywania nowych procedur, technologii i metod leczenia lub udoskonalenia istniejących.

• Komunikować się skutecznie w kwestii opieki zdrowotnej

  Skutecznie komunikować się z pacjentami, rodzinami i innymi opiekunami, pracownikami służby zdrowia i partnerami społecznymi.

• Monitorować postępy pacjentów związane z procesem leczenia

  Obserwować i zgłaszać reakcje użytkowników opieki zdrowotnej na leczenie, codziennie monitorować ich postępy lub pogorszenie stanu oraz w razie potrzeby modyfikować procedury leczenia.

• Kształcić osoby w kwestii profilaktyki chorób

  Oferować oparte na badaniach naukowych porady, jak unikać złego stanu zdrowia, edukować i doradzać osobom i ich opiekunom, jak zapobiegać złemu stanowi zdrowia i/lub być w stanie doradzić, jak poprawić swoje otoczenie i warunki zdrowotne. Udzielać porad na temat identyfikacji zagrożeń prowadzących do złego stanu zdrowia i pomagać zwiększyć odporność pacjentów poprzez ukierunkowanie strategii zapobiegania i wczesnej interwencji.

• Promować dobre praktyki w celu przeciwdziałania zaburzeniom komunikacyjnym

  Promowanie dobrych nawyków w celu uniknięcia zaburzeń komunikacyjnych lub zniekształceń wpływających na komunikację, pominięcia lub słuchanie.

• Przestrzegać wytycznych klinicznych

  Postępować według uzgodnionych protokołów i wytycznych w celu wsparcia praktyk opieki zdrowotnej realizowanych przez instytucje opieki zdrowotnej, stowarzyszenia zawodowe lub władze, a także przez organizacje naukowe.

• Zapewniać bezpieczeństwo osób korzystających z opieki zdrowotnej

  Dbać, aby osoby korzystające z opieki zdrowotnej były traktowane w sposób profesjonalny, skuteczny i bezpieczny, dostosowując techniki i procedury zgodnie z potrzebami danej osoby, jej umiejętnościami lub warunkami.

• Doradzać pacjentom w kwestii korekty wad wymowy

  Doradzać i instruować klientów w zakresie technik ograniczania skutków wad wymowy, takich jak język migowy lub czytanie z ruchu warg.

• Opracowywać zindywidualizowany model terapii

  Opracować zindywidualizowany plan leczenia we współpracy z osobą, starając się dopasować do jej potrzeb, sytuacji i celów leczenia, aby zmaksymalizować prawdopodobieństwo korzyści terapeutycznej; biorąc pod uwagę wszelkie możliwe bariery osobiste, społeczne i systemowe, które mogłyby osłabić leczenie.

• Stosować zdobycze nauk o zdrowiu

  Stosowanie szerokiego zakresu biomedycznych, psychospołecznych, organizacyjnych, edukacyjnych i społecznych aspektów zdrowia, chorób oraz opieki zdrowotnej w celu poprawy usług zdrowotnych i poprawy jakości życia.

• Stosować techniki organizacyjne

  Stosować zestaw technik i procedur organizacyjnych ułatwiających osiągnięcie ustalonych celów, takich jak szczegółowe planowanie rozkładów personelu. Wykorzystywać te zasoby w sposób wydajny i zrównoważony oraz w razie potrzeby wykazywać elastyczność.

• Radzić sobie w sytuacjach opieki w nagłych przypadkach

  Oceniać objawy i być dobrze przygotowanym na sytuację stanowiącą bezpośrednie zagrożenie dla zdrowia, bezpieczeństwa, własności lub otoczenia danej osoby.  

• Korzystać z kompetencji klinicznych w zależności od kontekstu

  Stosowanie oceny zawodowej i opartej na dowodach, ustalanie celów, realizacja interwencji i ocen klientów, przy uwzględnieniu historycznej i kontekstowej historii klientów, w ramach zakresu praktyki własnej.

• Przestrzegać przepisów regulujących kwestie związane z opieką zdrowotną

  Przestrzeganie przepisów regionalnych i krajowych dotyczących pracy i ich stosowanie w praktyce.

• Słuchać aktywnie

  Zwracanie uwagi na wypowiedzi innych osób, cierpliwe wysłuchiwanie zgłaszanych uwag, zadawanie odpowiednich pytań i nieprzerywanie w nieodpowiedniej chwili; umiejętność uważnego słuchania potrzeb klientów, pasażerów, użytkowników usług lub innych osób i zapewnienie odpowiednich rozwiązań.

• Leczyć zaburzenia mowy

  Prowadzić terapie logopedyczne dla pacjentów cierpiących na zaburzenia uczenia się, takie jak dysleksja, jąkanie, problemy z komunikacją, dyskalkulia, zaburzenia przełykania, takie jak dysfagia, uwarunkowania związane z funkcjonowaniem mózgu, takie jak afazja lub warunki głosowe, takie jak dysfonia.

• Zarządzać danymi osób korzystających z opieki zdrowotnej

  Prowadzić dokładną ewidencję klientów, przestrzegając przy tym wymogów prawnych oraz norm zawodowych i etycznych, aby ułatwić zarządzanie klientami, zapewniając poufność wszystkich danych klientów (w tym danych w formie ustnej, pisemnej i elektronicznej).

• Przestrzegać wytycznych organizacyjnych

  Przestrzeganie norm i wytycznych organizacyjnych lub administracyjnych. Zrozumienie motywów organizacji i wspólnych porozumień oraz działanie zgodnie z nimi.

• Leczyć problemy z przełykaniem

  Pracować z pacjentami, aby rozwijać i wzmacniać mięśnie używane do połykania.

• Przeprowadzać sesje terapeutyczne

  Praca podczas sesji z udziałem osób indywidualnych lub grup w celu przeprowadzenia leczenia w kontrolowanym środowisku.

• Nauczać metod komunikacji

  Wybierać augmentatywne lub alternatywne metody komunikacji dla pacjentów, takie jak urządzenia automatyczne i język migowy oraz instruować pacjentów w jaki sposób je stosować. Uczyć pacjentów dysponujących niewielkimi umiejętnościami mowy lub niezdolnymi do mówienia, w jaki sposób wydawać dźwięki, poprawić ich głos lub zwiększyć ich umiejętności językowe, co umożliwi im skuteczniejsze komunikowanie się.

• Kształcić w kwestii zdrowia

  Przedstawiać strategie oparte na wiedzy naukowej w celu promowania zdrowego trybu życia, zapobiegania chorobom i zarządzania nimi.

• Doradzać w kwestii zaburzeń komunikacji

  Doradztwo dla pacjentów i opiekunów dotyczące tego, jak radzić sobie z zaburzeniami komunikacyjnymi.

• Zapobiegać nawrotom

  Pomagać pacjentowi lub klientowi w identyfikacji i przewidywaniu sytuacji wysokiego ryzyka lub zewnętrznych i wewnętrznych zdarzeń o charakterze wyzwalającym. Wspierać ich w opracowywaniu lepszych strategii radzenia sobie z problemami i planów awaryjnych w przypadku przyszłych trudności.

• Diagnozować zaburzenia mowy

  Oceniać i diagnozować zaburzenia mowy i komunikacji u pacjentów, identyfikować różne przyczyny, np.: wady wrodzone lub zaburzenia nabyte po udarze lub zranieniu.

• Doradzać w kwestii wyrażania świadomej zgody przez osoby korzystające z opieki zdrowotnej

  Zapewniać, aby pacjenci/klienci byli w pełni poinformowani o rodzajach ryzyka i korzyściach związanych z proponowanym leczeniem, dzięki czemu mogą wyrazić świadomą zgodę; w ten sposób angażuje się pacjentów/klientów w proces opieki i leczenia.

• Oceniać wpływ zaburzeń mowy na psychikę

  Oceniać, w jaki sposób problemy z mową wpływają psychicznie na pacjentów w ich środowisku edukacyjnym, zawodowym lub społecznym.

• Podejmować odpowiedzialność za własne działania

  Przyjmować odpowiedzialność za własną działalność zawodową oraz uznanie zakresu ograniczeń własnych praktyki i kompetencji.

• Informować decydentów o wyzwaniach związanych ze zdrowiem

  Zapewnić przydatne informacje związane z zawodami opieki zdrowotnej, aby zapewnić, że decyzje będą podejmowane z korzyścią dla społeczności.

• Wykazywać cierpliwość

  Mieć cierpliwość, umieć radzić sobie z niespodziewanymi opóźnieniami lub podobnymi okresami oczekiwania bez poddawania się irytacji lub stresowi.

• Pracować w wielokulturowym środowisku opieki zdrowotnej

  Współdziałać, nawiązywać kontakty i komunikować się z osobami pochodzącymi z różnych kultur podczas pracy w środowisku związanym z opieką zdrowotną.

• Pracować w multidyscyplinarnych zespołach zajmujących się zdrowiem

  Uczestnictwo w świadczeniu wielodyscyplinarnej opieki zdrowotnej oraz rozumienie zasad i kompetencji innych zawodów związanych z opieką zdrowotną.

• Stosować techniki służące zwiększeniu motywacji pacjentów

  Zachęcanie pacjentów do zmiany i propagowania przekonania, że terapia może przynieść im pomoc, stosując w tym celu techniki i procedury dotyczące podnoszenia poziomu zaangażowania.

• Promować włączenie społeczne

  Promować włączenie do usług opieki zdrowotnej i usług społecznych oraz poszanowanie różnych wyznań, kultur, wartości i preferencji, mając na uwadze znaczenie kwestii równości i różnorodności.

Source: Sisyphus ODB