Zawód główny lekarz weterynarii

Główni lekarze weterynarii są specjalistami w zakresie kompleksowego kształcenia naukowego. Są oni uprawnieni do wykonywania, w sposób niezależny, etyczny i osobiście odpowiedzialny, wszelkiej działalności weterynaryjnej, ze szczególnym uwzględnieniem zdrowia i dobrostanu zwierząt oraz zdrowia publicznego, zgodnie z ustawodawstwem krajowym i międzynarodowym. Odpowiadają oni za krajowe programy zwalczania chorób zwierząt, ochronę zdrowia publicznego i kontroli żywności lub zwierząt, przemieszczanie zwierząt oraz przywóz i wywóz żywych zwierząt i ich produktów.

Chcesz dowiedzieć się, jaki rodzaj kariery i jakie zawody najbardziej Ci odpowiadają? Skorzystaj z naszego bezpłatnego testu kariery w oparciu o kod Hollanda i przekonaj się.

Typ osobowości

• Badawczy / Realistyczny

Wiedza

• Przepisy dotyczące dobrostanu zwierząt

  Granice prawne, kodeksy postępowania zawodowego, krajowe i unijne ramy prawne oraz procedury prawne dotyczące pracy ze zwierzętami i organizmami żywymi, zapewniające ich dobrostan i zdrowie.

• Symptomy choroby u zwierząt

  Fizyczne, behawioralne i środowiskowe oznaki zdrowia i choroby u różnych zwierząt.

• Weterynaryjne nauki kliniczne

  Etiologia, patogeneza, objawy kliniczne, diagnoza i leczenie typowych chorób i zaburzeń. Obejmuje to takie obszary weterynarii, jak propedeutyka, patologia kliniczna i anatomiczna, mikrobiologia, parazytologia, medycyna kliniczna i chirurgia (w tym anestetyka), medycyna zapobiegawcza, obrazowanie diagnostyczne, reprodukcja zwierząt i zaburzenia reprodukcyjne, weterynaryjna medycyna państwowa i zdrowie publiczne, ustawodawstwo weterynaryjne i medycyna sądowa oraz lecznictwo.

• Zachowanie zwierząt

  Naturalne wzorce zachowań zwierząt, tj. w jaki sposób można wyrazić naturalne i nienaturalne zachowanie zależnie od gatunku, środowiska, interakcji człowiek-zwierzę i zajęcia.

• Podstawowe nauki weterynaryjne

  Anatomia weterynaryjna, histologia, embriologia, fizjologia, biochemia, genetyka, farmakologia, farmacja, toksykologia, mikrobiologia, immunologia, epidemiologia i etyka zawodowa.

• Anatomia zwierząt

  Badanie części ciała zwierząt, ich struktury i dynamicznych powiązań, na poziomie wymaganym przez konkretny zawód.

• Nauka o produkcji zwierzęcej

  Żywienie zwierząt, agronomia, ekonomika obszarów wiejskich, hodowla zwierząt, higiena i ochrona biologiczna, etologia, ochrona i zarządzanie zdrowiem stada.

• Bezpieczne metody pracy w lecznicach weterynaryjnych

  Bezpieczne praktyki pracy w lecznicach weterynaryjnych w celu identyfikacji zagrożeń i związanych z nimi czynników ryzyka w celu zapobiegania wypadkom oraz incydentom. Obejmuje to szkody spowodowane przez zwierzęta, choroby odzwierzęce, chemikalia, sprzęt i środowisko pracy.

• Bezpieczeństwo biologiczne związane ze zwierzętami

  Wiedza na temat środków higieny i bezpieczeństwa biologicznego przy pracy ze zwierzętami, w tym na temat przyczyn, przenoszenia i profilaktyki chorób oraz stosowania polityk, materiałów i sprzętu.

• Fizjologia zwierząt

  Badania dotyczące mechanicznego, fizycznego, biologicznego i biochemicznego funkcjonowania zwierząt, ich narządów i komórek.

• Dobrostan zwierząt

  Powszechnie uznane potrzeby w zakresie dobrostanu zwierząt mające zastosowanie do gatunków, sytuacji i zawodu. Są to: potrzeba odpowiedniego środowiska potrzeba odpowiedniej diety potrzeba posiadania normalnych wzorców zachowań potrzeba zamieszkiwania z innymi zwierzętami lub z dala od nich konieczność ochrony przed bólem, cierpieniem, urazami i chorobami.

• Prowadzenie badania przedubojowego

  Przeprowadzanie oceny klinicznej i certyfikacji stanu zdrowia zwierząt przeznaczonych do produkcji żywności przed ubojem.

Umiejętności

• Opracowywać politykę zwalczania chorób odzwierzęcych

  Prowadzić badania i opracowywać polityki, wytyczne i strategie w zakresie zwalczania chorób odzwierzęcych i przenoszonych z żywnością.

• Prowadzić weterynaryjną dokumentację kliniczną

  Tworzyć i prowadzić dokumentację kliniczną zwierząt zgodnie z krajowymi wymogami regulacyjnymi.

• Doradzać w kwestii zwalczania chorób zwierząt gospodarskich

  Doradzać właścicielom zwierząt gospodarskich w kwestii ekonomicznych aspektów zwalczania chorób. Informować konsumentów o skutkach zdrowotnych chorób przenoszonych ze zwierząt na ludzi.

• Poświadczać podjęcie czynności weterynaryjnych

  Podać dokładnie opisane świadectwa procedur wykonywanych przez lekarza weterynarii.

• Egzekwować przestrzeganie norm w zakresie zdrowia zwierząt

  Opracowywać, kontrolować i egzekwować przestrzeganie norm zdrowia zwierząt wymaganych w handlu międzypaństwowym i międzynarodowym inwentarzem żywym i produktami zwierzęcymi oraz w zakresie zdrowia publicznego.

• Podejmować decyzje w kwestii dobrostanu zwierząt

  Wybierać jedną z kilku alternatywnych możliwości, które poprawiają samopoczucie zwierzęcia.

• Opracowywać strategię medialną

  Opracowywać strategię dotyczącą rodzaju treści dostarczanych grupom docelowym oraz wybranych mediów z uwzględnieniem charakterystyki odbiorców docelowych i mediów, które będą wykorzystywane do prezentacji treści.

• Stosować zrównoważone środowiskowo metody w zakresie weterynarii

  Przyczyniać się do ochrony środowiska naturalnego poprzez zapewnienie zgodności z zasadami zrównoważonego rozwoju, polityką i przepisami dotyczącymi pracy ze zwierzętami.

• Radzić sobie w nagłych przypadkach weterynaryjnych

  Radzić sobie z nieprzewidzianymi przypadkami weterynaryjnymi i okolicznościami, które wymagają podjęcia pilnych działań w odpowiedni i profesjonalny sposób.

• Radzić sobie z osobami sprawiającymi trudności

  Pracować bezpiecznie i komunikować się skutecznie z osobami i grupami osób, które znajdują się w trudnej sytuacji. Obejmowałoby to rozpoznawanie oznak agresji, niepokoju, gróźb i sposobów radzenia sobie z nimi, aby promować bezpieczeństwo osobiste i bezpieczeństwo innych osób.

• Poddawać próbki pobrane od zwierząt analizie laboratoryjnej

  Przeprowadzać i interpretować proste procedury w laboratoriach weterynaryjnych na próbkach pobranych od zwierzęcia, w celu wykrywania, identyfikowania lub ilościowego określania czynników chorobotwórczych, oceny funkcji organów lub określania charakteru choroby.

• Oceniać stan zwierząt

  Badać zwierzęta pod kątem zewnętrznych objawów występowania pasożytów, chorób lub urazów. Wykorzystywać te informacje, aby określać własne działania i przedstawiać swoje ustalenia właścicielom.

• Przestrzegać norm w zakresie przeprowadzania inspekcji weterynaryjnych

  Przestrzegać norm kontroli weterynaryjnej, a w przypadku wystąpienia nieprawidłowości, zapewniać realizację odpowiednich działań naprawczych.

• Wydawać świadectwa w odniesieniu do produktów pochodzenia zwierzęcego

  Wydawać certyfikaty związane ze zdrowiem i dobrostanem zwierząt lub produktami zwierzęcymi, w oparciu o niezbędne badania lub testy, zgodnie z zasadami certyfikacji uzgodnionymi na poziomie europejskim.

• Zarządzać higieną zwierząt

  Planować i stosować odpowiednie środki higieny w celu zapobiegania przenoszeniu chorób oraz zapewnienia skutecznej higieny ogólnej. Utrzymywać i stosować procedury i przepisy dotyczące higieny przy pracy ze zwierzętami, informować o kontroli higieny w miejscu pracy oraz protokołach. Zarządzać bezpiecznym składowaniem odpadów zgodnie z przepisami miejsca przeznaczenia i lokalnymi.

• Stosować zasady epidemiologii weterynaryjnej

  Analizować zachorowalność i śmiertelność w związku z chorobami zwierząt i odzwierzęcymi w danej populacji oraz odnosić wyniki do normy. Obejmuje to gromadzenie i analizę danych i informacji użytecznych w przypadku określonych zwierząt lub grup bądź w szerszym zakresie w ramach sieci nadzoru nad chorobami. Wdrażać środki interwencyjne i kontrolne.

• Stawiać diagnozy weterynaryjne

  Identyfikować i określać status fizjologiczny zwierząt oraz charakter i przyczyny chorób u zwierząt poprzez ocenę historii zwierząt, badania kliniczne oraz wybór, pobieranie i przegląd potwierdzających danych z badań potwierdzających, badań laboratoryjnych i innych.

• Przeprowadzać analizę procedur i technik kontroli

  Badać i składać sprawozdania z procedur, technik inspekcji, sprzętu i materiałów.

• Analizować informacje w dziedzinie pielęgniarstwa weterynaryjnego

  Być w stanie przeczytać, zrozumieć i wykorzystać najbardziej aktualne dostępne badania w celu uzasadnienia decyzji opartych na najlepszych praktykach.

• Doradzać w kwestii dobrostanu zwierząt

  Przygotowywać i dostarczać informacje osobom lub grupom osób na temat sposobów promowania zdrowia i dobrostanu zwierząt oraz w jaki sposób można ograniczać zagrożenia dla zdrowia i dobrostanu zwierząt. Przedstawiać zalecenia dotyczące działań naprawczych.

• Zarządzać bezpieczeństwem biologicznym zwierząt

  Planować i stosować odpowiednie środki bezpieczeństwa biologicznego w celu zapobiegania przenoszeniu chorób oraz zapewnienia w pełni skutecznego bezpieczeństwa biologicznego. Utrzymywać i stosować procedury bezpieczeństwa biologicznego i kontroli zakażeń podczas pracy ze zwierzętami, w tym procedury rozpoznawania potencjalnych problemów zdrowotnych i podejmowania odpowiednich działań, informować o środkach kontroli higieny oraz metodach bezpieczeństwa biologicznego w miejscu pracy, a także zgłaszać raporty innym osobom.

• Monitorować dobrostan zwierząt

  Monitorować stan fizyczny i zachowanie zwierząt oraz zgłaszać wszelkie obawy lub nieoczekiwane zmiany, w tym oznaki zdrowia lub złego stanu zdrowia, wygląd, stan zakwaterowania zwierząt, spożycie pokarmu i wody oraz warunki środowiskowe.

• Przeprowadzać inspekcje w zakładach przetwórstwa żywności

  Przeprowadzać czynności kontrolne w rzeźni lub w grupie różnych zakładów przetwórstwa lub obróbki mięsa. Sprawdzać zakłady zajmujące się ubojem zwierząt gospodarskich i przetwarzaniem mięsa. Zbadać zwierzę i tuszę przed i po uboju, aby wykryć oznaki choroby lub innych nienormalnych stanów. Ustalać, czy składniki stosowane w przetwarzaniu i wprowadzaniu do obrotu mięsa i produktów mięsnych są zgodne z rządowymi standardami czystości i klasyfikacji.

Source: Sisyphus ODB