Zawód kierownik działu moczenia skóry

Kierownicy działu moczenia skóry planują i organizują pracę, personel i wyposażenie działu zajmującego się przemywaniem surowych skór lub skórek. Usuwają niepożądane elementy, ważą i przygotowują do garbowania. Koordynują oni dostawy chemikaliów i surowców. Są odpowiedzialni za opracowywanie receptur i monitorowanie jakości.

Chcesz dowiedzieć się, jaki rodzaj kariery i jakie zawody najbardziej Ci odpowiadają? Skorzystaj z naszego bezpłatnego testu kariery w oparciu o kod Hollanda i przekonaj się.

Typ osobowości

• Przedsiębiorczy / Konwencjonalny

Wiedza

• Chemia skóry

  Skład chemiczny i właściwości chemiczne skóry oraz chemikalia wykorzystywane w celu ich modyfikacji podczas różnych procesów garbowania. Reakcje między skórą lub półwyrobem skórzanym a produktami chemicznymi podczas różnych faz procesu oraz czynniki wpływające na przebieg reakcji i procesu. Monitorowanie wskaźników chemicznych dotyczących przetwarzania i właściwości skór/skór garbowanych.

• Testowanie właściwości chemicznych skóry

  Zestaw badań opisujących właściwości chemiczne skóry. Obejmują one pH i zawartość określonych substancji.

• Właściwości fizykochemiczne skóry typu „crust”

  Właściwości fizykochemiczne, półproduktów ze skóry, które zostały już poddane procesowi garbowania. Właściwości te różnią się w zależności od zwierzęcia, z którego pochodzi skóra i wcześniejszych procesów produkcyjnych.

• Właściwości fizykochemiczne skór surowych

  Jakość skór surowych i skór jest określana na podstawie właściwości organoleptycznych, mikrobiologicznych, histologicznych i chemicznych (tj. wilgotności, struktury skóry właściwej, procentowej zawartości tłuszczu i kolagenu). Każdy rodzaj skóry surowej/skóry ma określone właściwości fizyczne i chemiczne, które wpływają na rodzaj garbowania i najbardziej odpowiednie zastosowanie końcowe skóry wyprawionej.

• Systemy kontroli jakości

  Zrozumienie i doświadczenie w zakresie systemów jakości rozwoju produktu lub narzędzi takich jak FMEA, DOE, PPAP i APQP.

• Technologia obróbki skóry

  Przedmiot obejmujący tradycyjne i zaawansowane technologie procesów garbowania, w tym maszyny, zakłady usługowe i inne urządzenia pomocnicze, takie jak systemy przemieszczania lub dozowania.

• Zdrowie i bezpieczeństwo w miejscu pracy

  Zbiór zasad, procedur i przepisów związanych z bezpieczeństwem, zdrowiem i dobrostanem pracowników w ich miejscu pracy. 

• Właściwości substancji chemicznych wykorzystywanych do garbowania

  Skład i właściwości fizykochemiczne pomocniczych substancji chemicznych stosowanych w różnych procesach garbowania (garbniki, płyny tłuszczowe, pigmenty, barwniki itp.)

• źródłowe substancje chemiczne do barwienia

  Pełna gama dostępnych barwników i kolorów chemikaliów odpowiednich dla skóry i źródła ich pozyskania.

• Funkcje maszyn

  Stosowane maszyny i urządzenia, w szczególności parametry dotyczące funkcjonowania i kalibracji zapewniające zgodność ze specyfikacjami jakościowymi i produktowymi, jak również bezpieczeństwo operatora.

Umiejętności

• Monitorować operacje prowadzone w przemyśle skórzanym

  Monitoring operacyjny odnosi się do gromadzenia kluczowych parametrów systemu produkcji skór w odstępach czasowych lub na koniec niektórych określonych faz procesu skóry. Informacje te stanowią podstawę do obserwacji, wykrywania i rejestracji działania maszyn i systemów. Działanie to zapewnia również dane krytyczne do sprawdzenia prawidłowego przebiegu procesu oraz monitorowania jakości i przepustowości pod kątem wymogów dotyczących produktu i produkcji.

• Nabywać dostawy surowców

  Zarządzać logistyką zaopatrzenia w surowce dla garbarni, aby zapewnić skuteczne funkcjonowanie garbarni i spełnić wymagania klientów.

• Sprawować przywództwo nad współpracownikami zorientowane na osiągnięcie celów

  Przyjmować rolę przywódczą w organizacji i ze współpracownikami, aby zapewnić coaching i wskazówki podwładnym, dążąc do osiągnięcia określonych celów.

• Utrzymywać sprzęt

  Regularnie wykonywać kontrole i wszystkie wymagane działania w celu utrzymania sprawności sprzętu przed użyciem lub po użyciu.

• Wykonywać instrukcje robocze

  Rozumienie, interpretowanie i prawidłowe stosowanie instrukcji roboczych dotyczących różnych zadań w miejscu pracy.

• Opracowywać techniki produkcji

  Szczegółowo opisywać zestaw działań niezbędnych do właściwej realizacji procesów i odpowiedniego zarządzania nimi (ilość produktów chemicznych, planowanie czasu i przetwarzanie, monitorowanie). 

• Określać cele przedsiębiorstwa

  Działać na rzecz przedsiębiorstwa i realizacji jego celów.

• Identyfikować wady skór surowych

  Analizować, rozpoznawać i oceniać ewentualne wady występujące w skórach surowych/skórach. Wady mogą być pochodzenia naturalnego (np. uszkodzenia przez pasożyty) bądź powstać na skutek złych praktyk w gospodarstwie, w transporcie, w rzeźni (np. nieprawidłowe zdjęcie skóry, wady przed ubojem, niewłaściwa konserwacja) lub podczas procesu produkcji. Klasyfikacja skór surowych/skór oraz ich dalszy podział na asortymenty oparto na charakterze, wielkości i lokalizacji wad. Klasa asortymentu określa rodzaj obróbki, a w konsekwencji rodzaj wyrobu.

• Stosować w sposób prawidłowy techniki barwienia

  Przygotowywać mieszaniny barwiące i inne mieszaniny chemiczne zgodnie z recepturą i/lub pożądaną charakterystyką wyrobu. Interpretować i stosować instrukcje, w tym informacje techniczne i dotyczące obsługi, w celu realizacji procesów.

• Pracować w zespołach zajmujących się produkcją materiałów włókienniczych

  Pracować harmonijnie z kolegami z zespołów w przemyśle włókienniczym i odzieżowym.

• Zarządzać personelem

  Zarządzać pracownikami i podwładnymi, pracującymi w zespole lub indywidualnie, aby maksymalizować ich wydajność i wkład. Planować ich pracę i działania, udzielać instrukcji, motywować i kierować w osiąganiu celów firmy. Monitorować i mierzyć, w jaki sposób pracownik podejmuje się swoich obowiązków i jak dobrze te działania są wykonywane. Identyfikować obszary wymagające poprawy i przedstawiać sugestie, jak tę poprawę osiągnąć. Prowadzić grupę ludzi, aby pomóc im osiągnąć cele i utrzymać efektywne relacje robocze między pracownikami.

• Zarządzać wpływem oddziaływań na środowisko

  Zarządzać interakcją i oddziaływaniem na środowisko przez przedsiębiorstwa. Określać i oceniać wpływ procesu produkcji i powiązanych usług na środowisko oraz uregulować ograniczenie wpływu na środowisko i na ludzi. Organizować plany działania i monitorować wszelkie wskaźniki poprawy.

• Szukać usprawnień w bieżących działaniach

  Szukać ulepszeń i prezentować innowacyjne rozwiązania, kreatywność i alternatywny sposób myślenia w celu opracowania nowych technologii, metod lub pomysłów oraz odpowiedzi na problemy związane z pracą.

• Korzystać z technik komunikacyjnych

  Stosować techniki komunikacji umożliwiające rozmówcom lepsze zrozumienie siebie nawzajem i dokładne przekazywanie treści w komunikatach.

• Korzystać z narzędzi IT

  Stosować komputery, sieci komputerowe i inne technologie i sprzęt do przechowywania, odzyskiwania, przesyłania i manipulowania danymi w kontekście działalności biznesowej lub przedsiębiorstwa.

• Dostosowywać się do zmieniającej się sytuacji

  Zmieniać podejście do sytuacji w oparciu o nieoczekiwane i nagłe zmiany trendów lub potrzeb i nastrojów ludzi; zmieniać strategie, improwizować i naturalnie dostosowywać się do tych okoliczności.

• Myśleć analitycznie

  Tworzyć myśli przy użyciu logiki i rozumowania, aby zidentyfikować mocne i słabe strony alternatywnych rozwiązań, wniosków lub podejść do problemów.

• Przygotowywać mieszanki kolorystyczne

  Przygotowywać mieszanki kolorystyczne zgodnie z recepturą i/lub charakterystyką wyrobu, który ma zostać uzyskany.

• Znajdować rozwiązania problemów

  Rozwiązywać problemy pojawiające się podczas planowania, ustalania priorytetów, organizowania, kierowania/ułatwiania działania i oceny wyników. Stosować systematyczne procesy gromadzenia, analizowania i syntezy informacji, aby oceniać bieżącą praktykę i generować nowe poziomy zrozumienia dotyczące praktyki.

Source: Sisyphus ODB