Zawód doradca osób uzależnionych od alkoholu lub narkotyków

Doradcy osób uzależnionych od alkoholu lub narkotyków zapewniają pomoc i doradztwo jednostkom i rodzinom borykającym się z uzależnieniami od narkotyków i alkoholu, monitorując ich postępy, opowiadając się za nimi, prowadząc interwencje kryzysowe i terapię grupową. Pomagają im również w zakresie konsekwencji ich uzależnień, którymi mogą być: bezrobocie, zaburzenia fizyczne lub psychiczne oraz ubóstwo. Doradcy osób uzależnionych od alkoholu lub narkotyków mogą również przygotowywać programy edukacyjne dla grup wysokiego ryzyka.

Chcesz dowiedzieć się, jaki rodzaj kariery i jakie zawody najbardziej Ci odpowiadają? Skorzystaj z naszego bezpłatnego testu kariery w oparciu o kod Hollanda i przekonaj się.

Typ osobowości

• Społeczny / Artystyczny
• Społeczny / Badawczy
• Społeczny / Przedsiębiorczy

Wiedza

• Sprawiedliwość społeczna

  Rozwój i zasady praw człowieka i sprawiedliwości społecznej oraz sposób, w jaki należy je stosować w poszczególnych przypadkach.

• Nadzór nad osobami

  Czynność polegająca na kierowaniu osobą lub grupą osób w zakresie pewnego działania.

• Metody doradztwa

  Techniki doradztwa stosowane w różnych warunkach oraz z różnymi grupami i osobami, zwłaszcza w odniesieniu do metod nadzoru i mediacji w procesie doradztwa.

• Doradztwo nakierowane na klienta

  Praktyka zachęcająca klientów do skoncentrowania się na sposobie, w jaki czują się oni w obecnej chwili podczas sesji doradczej, w celu znalezienia najbardziej odpowiednich rozwiązań.

• Wymogi prawne w sektorze społecznym

  Określone wymogi ustawowe i wykonawcze w sektorze socjalnym.

• Uzależnienia od substancji psychoaktywnych

  Uzależnienie od substancji takich jak alkohol, leki na receptę lub kokaina i ich wpływ na mózg i organizm ludzki.

• Psychologia

  Ludzkie zachowania z indywidualnymi różnicami w zakresie umiejętności, osobowości, zainteresowań, uczenia się i motywacji.

• Rozwój psychologiczny młodzieży

  Zrozumienie rozwoju i potrzeb rozwojowych dzieci i młodzieży, obserwując zachowanie i relacje przywiązania w celu wykrycia opóźnienia rozwojowego.

• Nauki społeczne

  Rozwój i cechy teorii socjologicznych, antropologicznych, psychologicznych, politycznych i polityki społecznej.

• Refleksja

  Sposób, w jaki należy wysłuchać poszczególnych osób, aby podsumować najważniejsze kwestie i wyjaśnić, co czują, aby pomóc im w refleksji nad ich zachowaniem.

• Rozwój psychologiczny człowieka

  Rozwój psychologiczny człowieka w całym okresie życia, teorie rozwoju osobowości, wpływy kulturowe i środowiskowe, zachowanie człowieka, w tym kryzysy rozwojowe, niepełnosprawność, wyjątkowe zachowania i uzależnienia.

• Teorie psychologiczne

  Historyczny rozwój poradnictwa i teorii psychologicznych, a także perspektywy, zastosowania oraz strategie wywiadu i poradnictwa.

• Terapia behawioralna

  Cechy charakterystyczne i podstawy terapii behawioralnej, skupiającej się na zmieniających się niepożądanych lub negatywnych zachowaniach pacjentów. Obejmuje badanie aktualnego zachowania i środki, za pomocą których można się go oduczyć.

• Terapia poznawczo-behawioralna

  Podejście ukierunkowane na rozwiązania w celu leczenia zaburzeń psychicznych, ukierunkowane na rozwiązywanie problemów poprzez nauczanie nowych umiejętności przetwarzania informacji i mechanizmów radzenia sobie z problemami.

Umiejętności

• Kształtować pozytywne nastawienie wśród młodzieży

  Pomagać dzieciom i młodzieży oceniać ich potrzeby społeczne, emocjonalne i tożsamości oraz rozwijać pozytywny wizerunek siebie, zwiększać poczucie własnej wartości i poprawiać samodzielność.

• Promować prawa człowieka

  Promowanie i poszanowanie praw człowieka i różnorodności w świetle potrzeb fizycznych, psychologicznych, duchowych i społecznych niezależnych jednostek, przy uwzględnieniu ich opinii, przekonań i wartości, międzynarodowych i krajowych kodeksów etycznych, a także etycznych skutków świadczenia opieki zdrowotnej, zapewnienie poszanowania ich prawa do prywatności i przestrzeganie poufności informacji na temat opieki zdrowotnej.

• Komunikować się z osobami korzystającymi z usług społecznych

  Korzystanie z komunikacji werbalnej, niewerbalnej, pisemnej i elektronicznej. Zwracanie uwagi na konkretne potrzeby użytkowników usług społecznych, cechy, umiejętności, preferencje, wiek, stadium rozwojowe oraz kulturę.

• Stosować normy jakości przy świadczeniu usług społecznych

  Stosować normy jakości usług socjalnych, przestrzegając wartości i zasad pracy socjalnej.

• Komunikować się z kolegami z innych dziedzin w kwestiach zawodowych

  Porozumiewać się w sposób profesjonalny i współpracować z reprezentantami innych zawodów w sektorze usług zdrowotnych i społecznych.

• Kierować osoby korzystające z usług społecznych do innych podmiotów

  Przekazywanie spraw innym specjalistom i organizacjom, w oparciu o wymogi i potrzeby użytkowników usług społecznych.

• Promować włączenie społeczne

  Promować włączenie do usług opieki zdrowotnej i usług społecznych oraz poszanowanie różnych wyznań, kultur, wartości i preferencji, mając na uwadze znaczenie kwestii równości i różnorodności.

• Pielęgnować zaufanie usługobiorców

  Ustanawiać i pielęgnować zaufanie i pewności klienta, porozumiewać się w sposób właściwy, otwarty, dokładny i prosty, a także uczciwy i wiarygodny.

• świadczyć usługi społeczne w zróżnicowanych społecznościach kulturowych

  Dostarczać usługi uwzględniające różne tradycje kulturowe i językowe, wykazując szacunek i uznanie dla społeczności oraz zgodnie z polityką dotyczącą praw człowieka oraz równości i różnorodności.

• Udzielać porad w kwestiach socjalnych

  Pomagać i prowadzić użytkowników usług społecznych w rozwiązywaniu problemów i trudności osobistych, społecznych lub psychologicznych.

• Zarządzać stresem w organizacji

  Radzić sobie ze źródłami stresu i wzajemną presją w ramach własnego życia zawodowego, takich jak stres związany z pracą zawodową i zarządzaniem, instytucjonalny i osobisty oraz pomagać innym w realizacji tego zadania, tak aby promować dobre samopoczucie współpracowników i unikać wypalenia.

• Promować zmiany społeczne

  Promować zmiany w relacjach między osobami, rodzinami, grupami, organizacjami i społecznościami, biorąc pod uwagę i radząc sobie z nieprzewidywalnymi zmianami, na poziomie mikro, makro i mezo.

• Współpracować z innymi specjalistami

  Współpracować z osobami z innych sektorów w zakresie świadczenia usług socjalnych.

• Stosować zasady wykonywania pracy zgodne z zasadami sprawiedliwości społecznej

  Pracować zgodnie z zasadami i wartościami zarządzania i organizacji, koncentrując się na prawach człowieka i sprawiedliwości społecznej.

• Prowadzić rejestr pracy z usługobiorcami

  Prowadzić dokładną, zwięzłą, aktualną i terminową ewidencję pracy z usługobiorcami przy jednoczesnym przestrzeganiu prawodawstwa i polityki w zakresie prywatności i bezpieczeństwa.

• Nie angażować się emocjonalnie

  Zachowanie szerszej perspektywy i nieprzywiązywanie się do emocji i uczuć wyrażanych przez klienta podczas sesji doradczych.

• Wykazywać się zdolnościami przywódczymi w sprawach związanych z usługami społecznymi

  Odgrywać kierowniczą rolę w praktycznych aspektach spraw związanych z sytuacjami i działaniami społecznymi.

• Wykazywać się inteligencją emocjonalną

  Rozpoznawać emocje swoje i innych, właściwie rozróżniać między nimi i obserwować, w jaki sposób mogą wpływać na środowisko i interakcje społeczne, a także co można zrobić w tej dziedzinie.

• Przeprowadzać sesje terapeutyczne

  Praca podczas sesji z udziałem osób indywidualnych lub grup w celu przeprowadzenia leczenia w kontrolowanym środowisku.

• Poddawać się ustawicznemu rozwojowi zawodowemu w dziedzinie pracy socjalnej

  Poddawać się ustawicznemu rozwojowi zawodowemu (URZ) w celu stałego aktualizowania i rozwijania wiedzy, umiejętności i kompetencji w ramach jednego z praktycznych aspektów pracy socjalnej.

• Oceniać stopień uzależnienia klientów od narkotyków i alkoholu

  Przeprowadzać wywiady z klientami i oceniać ich uzależnienia, aby ustalić odpowiedni plan działania.

• Stosować środki ostrożności w ramach praktyk opieki społecznej

  Dbać o przestrzeganie higieny podczas wykonywania pracy, uwzględniając bezpieczeństwo środowiska w placówkach dziennej opieki, domach opieki i w ramach opieki w domu.

• Oceniać sytuację osób korzystających z usług społecznych

  Oceniać sytuację społeczną użytkowników usług, równoważąc ciekawość i szacunek w dialogu, biorąc pod uwagę ich rodziny, organizacje i społeczności oraz związane z nimi ryzyko oraz określając potrzeby i zasoby, aby zaspokajać potrzeby fizyczne, emocjonalne i społeczne.

• Budować konstruktywne relacje z osobami korzystającymi z usług społecznych

  Rozwijać współpracę, która pomaga w nawiązywaniu relacji, zajmować się wszelkimi problemami w ramach tych stosunków, tworzyć więzi i budować zaufanie użytkowników usług w drodze empatii, słuchania, opieki, ciepła i autentyczność.

• Zachęcać osoby objęte poradnictwem do autoanalizy

  Wspierać klientów i zachęcać ich do analizowania niektórych aspektów życia, które mogły okazać się bolesne lub być niemożliwe do podjęcia do tej pory.

• Rozwiązywać konflikty

  Prowadzić mediację w konfliktach i napiętych sytuacjach, działając między stronami, takimi jak użytkownicy usług, rodziny i instytucje, dążąc do zawarcia porozumienia, pojednania i rozwiązania problemów.

• Pomagać klientom podejmować decyzje w trakcie sesji terapeutycznych

  Zachęcać klientów, aby podejmowali własne decyzje związane z ich problemami lub wewnętrznymi konfliktami, zmniejszając zamieszanie i umożliwiając klientom wyciąganie własnych wniosków, bez uprzedzeń.

• Słuchać aktywnie

  Zwracanie uwagi na wypowiedzi innych osób, cierpliwe wysłuchiwanie zgłaszanych uwag, zadawanie odpowiednich pytań i nieprzerywanie w nieodpowiedniej chwili; umiejętność uważnego słuchania potrzeb klientów, pasażerów, użytkowników usług lub innych osób i zapewnienie odpowiednich rozwiązań.

• Przekazywać informacje na temat rozwoju społecznego

  Raportowanie wyników i wniosków dotyczących rozwoju społecznego społeczeństwa w sposób zrozumiały, prezentować je ustnie i w formie pisemnej szerokiemu gronu od laików poczynając, a na ekspertach kończąc.

• Przygotowywać młodzież do dorosłego życia

  Współpracować z dziećmi i młodzieżą w celu określenia umiejętności i zdolności, które będą im potrzebne, aby stać się pożytecznymi obywatelami i dorosłymi oraz przygotować ich do niezależności.

• Reagować na skrajne emocje osób

  Odpowiednio reagować i pomagać w przypadku ekstremalnych reakcji emocjonalnych osób w sytuacji kryzysowej, skrajnego stresu lub po traumie.

• Podejmować odpowiedzialność za własne działania

  Przyjmować odpowiedzialność za własną działalność zawodową oraz uznanie zakresu ograniczeń własnych praktyki i kompetencji.

• Stosować zachęty motywacyjne w terapii uzależnień

  Używać pytań, aby motywować klienta do zmiany jego zachowania, podjęcia leczenia lub powstrzymania się od nadużywania pewnych substancji lub alkoholu.

• Promować ochronę osób młodych

  Rozumieć ochronę oraz to, co należy zrobić w przypadku rzeczywistych lub potencjalnych szkód oraz nadużyć.

• Zapobiegać nawrotom

  Pomagać pacjentowi lub klientowi w identyfikacji i przewidywaniu sytuacji wysokiego ryzyka lub zewnętrznych i wewnętrznych zdarzeń o charakterze wyzwalającym. Wspierać ich w opracowywaniu lepszych strategii radzenia sobie z problemami i planów awaryjnych w przypadku przyszłych trudności.

• Oceniać rozwój młodzieży

  Oceniać różne aspekty potrzeb rozwojowych dzieci i młodzieży.

• Wykazywać się empatią

  Rozpoznawać, rozumieć i dzielić się emocjami i spostrzeżeniami doświadczanymi przez inną osobę.

• Zarządzać kryzysami społecznymi

  Określanie, reagowanie i motywowanie osób w sytuacjach kryzysu społecznego w odpowiednim czasie, z wykorzystaniem wszystkich zasobów.

Source: Sisyphus ODB